Lisdodde op je bord
Alsof duurzame teelt en bouwmaterialen nog niet genoeg waren, is de Lisdodde ook nog eens heel geschikt voor consumptie. Niet alleen als veevoer, maar ook zeker voor de mens.
Sterrenrestaurants hebben deze bijzondere plant al opgemerkt en toegevoegd aan hun menu’s. In restaurant Noma in Kopenhagen kun je de verassende smaak van Lisdodde soms proberen. Dit restaurant staat bekend om hun zoektochten naar wilde kruiden, planten, noten en paddenstoelen. De lisdodde leent zich hier perfect voor. Bijna elk deel van de plant is eetbaar. De scheuten van de jonge plant zijn vergelijkbaar met bamboe. Deze worden gewokt, gestoofd, gebakken, gekookt, verwerkt in soep of rauw in salades. Ook de binnenkant van de jonge scheuten zijn heerlijk fris en vergelijkbaar met komkommer. De jonge knoppen worden ook wel Kozakkenasperge genoemd, omdat de smaak zo lijkt op die van asperges.
De wortels van een Lisdoddeplant…
Sterrenrestaurants hebben deze bijzondere plant al opgemerkt en toegevoegd aan hun menu’s. In restaurant Noma in Kopenhagen kun je de verassende smaak van Lisdodde soms proberen. Dit restaurant staat bekend om hun zoektochten naar wilde kruiden, planten, noten en paddenstoelen. De lisdodde leent zich hier perfect voor. Bijna elk deel van de plant is eetbaar. De scheuten van de jonge plant zijn vergelijkbaar met bamboe. Deze worden gewokt, gestoofd, gebakken, gekookt, verwerkt in soep of rauw in salades. Ook de binnenkant van de jonge scheuten zijn heerlijk fris en vergelijkbaar met komkommer. De jonge knoppen worden ook wel Kozakkenasperge genoemd, omdat de smaak zo lijkt op die van asperges.
De wortels van een Lisdoddeplant zijn erg veelzijdig. Ze zijn erg voedselrijk en kunnen op allerlei manieren bereid worden; gekookt, gebakken, gepureerd of vermalen als meel of bindmiddel. De smaak is nootachtig, vergelijkbaar met die van een kastanje. Zelfs de bloemen zijn eetbaar in sommige delen van het jaar en worden gebakken als groenten. De groene kolven kun je poffen op de barbecue, een beetje zoals mais. Ook de zaden kun je drogen en roosteren of persen tot olie, maar omdat de zaden zo klein zijn wordt dit niet veel gedaan. In de volksgeneeskunde heeft lisdodde ook een plekje gekregen. Zo is de gel tussen de bladeren antibacterieel, zou het pluis helpen bij brandwonden en het stelpen van wonden en zouden de bladeren vochtafdrijvend zijn. Om maar een paar voorbeelden te noemen.