Martijn Koning | Overkill

Luchtig en charmant cabaret over het leven

De titel ‘Overkill’ doet een stortvloed aan grappen en grollen vermoeden. Gelardeerd met snelle terzijdes en korte beschouwingen om dan weer in een moordend tempo verder te razen. Totdat het te veel wordt. Maar da’s gelukkig niet het geval. Sterker: Martijn Koning neemt voor elk onderwerp rustig de tijd en serveert ons een vermakelijke blik op z’n leven en hoe hij naar de wereld kijkt. En dat is toch anders dan voorheen nu hij niet meer samenleeft met z’n vriendin maar met een wilde kat en een krolse poes. Hij vertelt gevat over z’n jeugd en hoe anderen hem zien. Regelmatig constateert hij dat hij vaak niet samenvalt met z’n omgeving. Dat was al zo als kind in de kerk, als puber in de pizzeria en als buitenstaander in de sportschool. Het leidt tot maffe humoristische anekdotes en een verrassende blik op gitaar spelen, bejaarden, doven én Maarten van Rossem. Koning trekt situaties door tot in het absurde, voorzien van ontwapenende zelfspot en dat allemaal in een alerte interactie met de zaal. 

Theaterkrant omschreef ‘Overkill’ als een lichte, luchtige cabaretavond die vrolijk vermaakt, waarbij NRC constateerde dat Martijn op z’n best is als hij innemend naïef naar de wereld kijkt, terwijl de Volkskrant hem roemde voor de charmante wijze waarop hij zijn publiek weet te bespelen.