Historisch Monnickendam
Historische tour langs 'Oude Ambachten'. Het pittoreske Monnickendam is een monumentaal stadje met een rijke geschiedenis. Nu nog herinneren gebouwen en straatnamen aan de bedrijvigheid en de bloeiende handel van weleer.
In de binnenstad staan tientallen monumentale panden. De huidige scheepswerven en de rokerijen zijn blijvend in Monnickendam aanwezig geweest. Leer tijdens deze interactieve tour over de diverse ambachten die Monnickendam zo succesvol maakten.
IZI Travel App:
Download gratis de IZI travel app op je smartphone. Laat je verassen door de vernieuwende mogelijkheden die IZI travel te bieden heeft. IZI travel navigeert je langs en door de mooiste en meest bijzondere plekken. Met hulp van gesproken begeleiding en aan de hand van verhalen en anekdotes, maar ook met foto's, video's en nog vele extra's.
Dit ga je zien
Luister | Ontstaan van Monnickendam
Kijk eens om je heen, zoals je ziet is het water alom aanwezig hier in grachten, slootjes en het IJsselmeer. Het water was en is nog steeds de levensader van Monnickendam.
Luister | Ontstaan van Monnickendam
Kijk eens om je heen, zoals je ziet is het water alom aanwezig hier in grachten, slootjes en het IJsselmeer. Het water was en is nog steeds de levensader van Monnickendam.
Het is de reden dat de stad ontstond, groeide en floreerde. En toen de zeehaven verzande en later de Zuiderzee het IJsselmeer werd, was het de reden dat de groei van de stad afnam. Vandaag de dag speelt het water nog steeds een belangrijke rol in het leven van de Monnickendammers.
Door zijn ligging aan het water was en is Monnickendam een broedplaats voor ambachtslieden. Zoals vissers, palingrokers en touwslagers. Maar ook voor vaklui die vandaag nog actief zijn zoals ijszeilers en schepenbouwers. Wat is er tegenwoordig nog te zien van deze oude en nieuwe ambachten? Daar kom je achter tijdens deze interactieve wandeltocht door deze waterrijke handelsstad.
We beginnen voor de VVV op de plek waar Monnickendam gesticht is. Zo’n 800 jaar geleden bouwden monniken hier een kerkje. Ze kozen heel bewust voor deze locatie. Door de samenkomst van de Noorder- en Zuiderdijk was hier een hoog gelegen terp ontstaan. Zie je dat de wegen aan beide kanten van de sluis nog steeds licht omhooglopen?
Al snel groeide Monnickendam uit tot een echte stad. Dat kwam vooral door zijn gunstige ligging. Aan de Zuiderzee, op het middelpunt van de route tussen de handelssteden in Frankrijk en de Hanzesteden in Noord-Duitsland. Bovendien konden schepen via de rivieren en kanalen in het achterland van Monnickendam, makkelijk de haven van Amsterdam bereiken. Dat scheelde ze een hoop tijd. Want anders moesten ze om het eiland Pampus heen varen, een tocht die door de sterke stroming erg lang kon duren. Door via de sluis bij Monnickendam te varen, voorkwamen handelschepen dat ze dagenlang letterlijk ‘voor Pampus lagen’.
Wil je op de kaart zien hoe Monnickendam in het verleden was omringd door water? In het menu onder ‘foto’s’ vind je een plattegrond van vroeger. Vervolg vervolgens de tour door links aan te houden. Steek daarna de straat over richting de Waegh – het gebouw aan jouw linkerhand met het stadswapen op de gevel.
Luister | De Waegh
Het imposante gebouw dat je voor je ziet is de Waegh. Tegenwoordig is het een grand-café maar vroeger was het ‘t economische middelpunt van de stad. Hier werden voedingsmiddelen zoals vis, boter, graan en kaas verhandeld.
Luister | De Waegh
Het imposante gebouw dat je voor je ziet is de Waegh. Tegenwoordig is het een grand-café maar vroeger was het ‘t economische middelpunt van de stad. Hier werden voedingsmiddelen zoals vis, boter, graan en kaas verhandeld.
De handel gebeurde onder de overkapping en binnen. De ramen waren toen gewoon open, waardoor de waag een soort overdekt marktplein was waar iedereen in- en uitliep. Alles wat er verhandeld werd, moest ook worden gewogen. Daarvoor gebruikten de Monnickendammers een grote weegschaal. Deze kun je nog met eigen ogen bekijken. Wanneer je door de ruiten naar binnen kijkt, zie je de balansarm van de oude weegschaal nog hangen.
Maar de Waegh had veel meer functies. Het was ook het hoofdkwartier van de brandweer, schutterij en deed dienst als gasthuis. Arme inwoners van de stad, die weinig te eten hadden, konden in de Waegh een bord pap halen. Troet heette deze mix van havermout en gort. Een apart goedje, waar de Monnickendammers hun bijnaam ‘Troeters’ aan te danken hebben.
Loop terug de brug over en vervolg de route aan de overkant van het water de gooische kaai op.
Luister | Visafslag
Schuin links voor je aan het einde van de brug zie je een vierkant stenen gebouwtje. Dit is 'De Steg', de oude visafslag. Hier verhandelden vissers hun verse vangst.
Luister | Visafslag
Schuin links voor je aan het einde van de brug zie je een vierkant stenen gebouwtje. Dit is 'De Steg', de oude visafslag. Hier verhandelden vissers hun verse vangst.
Om daar met hun boot te kunnen aanmeren, moesten ze eerst voorbij de lage brug waar je net over bent gelopen. Erg onhandig omdat schepen met lange masten daar niet onderdoor konden. Als oplossing maakten de Monnickendammers een openklapbaar gedeelte in het brugdek. Zo ontstond een smalle opening, ook wel een 'oorgat' genoemd. Door hier precies doorheen te manoeuvreren, konden zeilschepen toch onder de brug door zonder dat deze open hoefde. Het oorgat wordt nog steeds gebruikt, dit is het houten bruggedeelte met grindlaag.
Opvallend is dat Monnickendam zelf nooit een vissersvloot heeft gehad. Alle vis die op de visafslag verhandeld werd, kwam uit andere plaatsen aan de Zuiderzee. Bijvoorbeeld uit Marken, Huizen, Volendam en Spakenburg. Deze Zuiderzeevissers kwamen speciaal naar Monnickendam om hun vis te verkopen. Dat had Landheer Philips de Goede besloten en vast laten leggen in een wet.
Door de populaire visafslag ontstond er hier een grote visverwerkende industrie. Bij een van de volgende locaties kom je meer daarover te weten.
Vervolg je route rechtdoor, steek daarna de brug over naar de Stegh.
Luister | Marker Veerhuis
Rechts voor je zie je het Marker Veerhuis liggen, de ontmoetingsplek en het wachtlokaal voor de mensen die op de boot naar het eiland Marken wachtten. Loop voor het havenkantoor rechts de steiger op, naar de kade met een bankje.
Luister | Marker Veerhuis
Rechts voor je zie je het Marker Veerhuis liggen, de ontmoetingsplek en het wachtlokaal voor de mensen die op de boot naar het eiland Marken wachtten. Loop voor het havenkantoor rechts de steiger op, naar de kade met een bankje.
Je staat nu op de kade waar de boot van en naar Marken vroeger aanlegde. Wanneer je over het water kijkt, zie je rechts de landtong Hemmeland. Daarachter ligt Marken. Tegenwoordig gaat de boot niet meer. Het voormalige eiland is nu via een dijk met de auto bereikbaar.
Vroeger konden schepen via de rivieren en kanalen in het achterland van Monnickendam, makkelijk de haven van Amsterdam bereiken. Dat scheelde ze een hoop tijd. Want anders moesten ze om het eiland Pampus heen varen, een tocht die door de sterke stroming erg lang kon duren. Door via de sluis bij Monnickendam te varen, voorkwamen handelsschepen dat ze dagenlang letterlijk 'voor Pampus lagen'.
In de winter is de Gouwzee tussen Monnickendam en Marken één van de eerste gedeelten van het IJsselmeer dat dichtvriest. Dat maakt het een geschikte plek om te schaatsen en te ijszeilen, een traditionele Monnickendamse winterhobby. Want als de Gouwzee bevroren was en de veerboot niet kon varen, vervoerden ijszeilers mensen en goederen op en neer naar Marken. Ben je benieuwd hoe het ijszeilen in zijn werk gaat? Op de video in het menu zie je ijszeilers op de Gouwzee in actie.
Nadat je de video heeft bekeken, vervolg je de route met het Marker Veerhuis aan je rechterhand. Maak gerust even een foto van dit mooie uitzicht. Deze kun je later thuis rustig terugkijken op uw smartphone of pc door in te loggen op jouw persoonlijke I-Tours-pagina.
Luister | Hakvoort
In een havenstad, mag het ambacht van scheepsbouwer natuurlijk niet ontbreken. Rechts van je is de plek waar al sinds 1726 schepen gebouwd worden. Dit heette toen de 'Grote Helling'. De schuin aflopende oever was de ideale plek om grote schepen te water te laten.
Luister | Hakvoort
In een havenstad, mag het ambacht van scheepsbouwer natuurlijk niet ontbreken. Rechts van je is de plek waar al sinds 1726 schepen gebouwd worden. Dit heette toen de 'Grote Helling'. De schuin aflopende oever was de ideale plek om grote schepen te water te laten.
Ook nu nog worden er op de plek van de 'Grote Helling' schepen gemaakt. Hier zit nu Hakvoort, de grootste scheepswerf in de omgeving van Monnickendam. Tot ongeveer 1980 maakte Hakvoort vooral binnenvaartschepen zoals botters en kwakken. Maar ook Noordzeekotters, sleepboten en Shell-tankers.
Tegenwoordig zijn plezierjachten de voornaamste bron van inkomsten. Logisch, want sinds de bouw van de afsluitdijk in 1932 werd er steeds minder gevist en handel gedreven. De schepen die vroeger vertrokken naar andere handelssteden aan de Oostzee, in Engeland, Frankrijk en België, konden het IJsselmeer en Monnickendam immers niet meer bereiken. Hierdoor verloor Monnickendam veel van zijn glans. Maar daarvoor in de plaats nam de pleziervaart juist toe.
Wanneer het goed weer is, staat de schuifdeur van Hakvoort nog wel eens open. Zodat je van een afstand een blik kunt werpen in de werf.
Vervolg de route rechtdoor.
Luister | Vloten
Rechts van je zie je veel zeilschepen. Dit zijn vooral plezierjachten. Monnickendam is momenteel namelijk de grootste jachthaven van Nederland. 's Zomers trekt de stad veel watersportliefhebbers aan die onder meer gaan zeilen op het IJsselmeer.
Luister | Vloten
Rechts van je zie je veel zeilschepen. Dit zijn vooral plezierjachten. Monnickendam is momenteel namelijk de grootste jachthaven van Nederland. 's Zomers trekt de stad veel watersportliefhebbers aan die onder meer gaan zeilen op het IJsselmeer.
Ook heeft de stad een grote bruine vloot van ongeveer 25 historische schepen, zoals tjalken, botters en klippers. Grote kans dat je er hier een ziet liggen. Deze bruine vloot heeft zijn naam te danken aan de zeilen die vroeger vaak bruin waren. Tegenwoordig is dat niet altijd meer het geval. Een van deze zeilschepen is de Loungeklipper, de bruine vloot in een nieuw jasje Dit schip is geheel ingericht voor teamtrainingen en tochten met vrienden en familie voor een weekend of een dag. Kijk op www.loungeklipper.nl voor meer informatie.
Luister | Posthoorn (deel 1)
Aan het einde van de weg ga je met de bocht mee naar links. Het vervoer van goederen en mensen van en naar Monnickendam gebeurde vooral over het water. Door zijn ligging vormde de havenstad een belangrijke verbinding tussen de zee en het achterland.
Luister | Posthoorn (deel 1)
Aan het einde van de weg ga je met de bocht mee naar links. Het vervoer van goederen en mensen van en naar Monnickendam gebeurde vooral over het water. Door zijn ligging vormde de havenstad een belangrijke verbinding tussen de zee en het achterland.
Tot de afsluiting van de Purmer Ee rond het jaar 1400 was Monnickendam een belangrijke zeehaven die Amsterdam naar de kroon stak als belangrijkste stad van de regio. Maar om overstromingen in het achterland te voorkomen, besloot de Graaf van Holland om de Purmer Ee af te sluiten. In ruil daarvoor kreeg Monnickendam uitgebreidere accijnsrechten. Dat leek een goede deal, maar was het zeker niet. De Monnickendammers wisten namelijk niet dat de zeehaven zou verzanden door de sluiting van de rivier. Daardoor konden grote zeeschepen de haven niet meer bereiken en voeren voortaan door naar Amsterdam. Zo leidde de afsluiting van de Purmer Ee tot het verval van Monnickendam en de bloei van zijn concurrent Amsterdam. Monnickendam veranderde in een doorvoerhaven voor goederen van en naar onze hoofdstad.
Tot de bouw van de Afsluitdijk in 1932 bleef Monnickendam een belangrijke haven, al was het geen grote zeehaven meer. Na de sluiting van de Purmer Ee, was de bouw van de Afsluitdijk de tweede grote tegenslag voor stad. Hierdoor werd Monnickendam als het ware afgesneden van de Noordzee. De visserij nam af en steeds meer handelaren en ambachtslieden verlieten de stad. Toch had het economische verval ook positieve gevolgen. Monnickendam was zo arm dat er te weinig geld was om oude gebouwen te vervangen. Daardoor kunnen wij vandaag de dag nog genieten van het historische centrum zoals het er ook eeuwen geleden uitzag.
Luister | Posthoorn (deel 2)
Het vervoer van goederen en mensen van en naar Monnickendam gebeurde vooral over het water. Door zijn ligging vormde de havenstad een belangrijke verbinding tussen de zee en het achterland.
Luister | Posthoorn (deel 2)
Het vervoer van goederen en mensen van en naar Monnickendam gebeurde vooral over het water. Door zijn ligging vormde de havenstad een belangrijke verbinding tussen de zee en het achterland.
Pas in 1879 kwam er voor het eerst een wagendienst tussen Monnickendam en Landsmeer, ten noorden van Amsterdam. Deze paardenkoets vertrok hier, vanaf de Posthoorn - het hotel / restaurant aan de rechterkant van de straat.
Reizigers vonden de koets in eerste instantie maar niks. Het was een oncomfortabele manier om te reizen vergeleken met vervoer over het water. De Monnickendammers waren gewend zich te verplaatsen over rustige vaarten en sloten. Nu zaten ze in een krappe koets die hobbelde over slechte wegen. Maar al snel nam de populariteit van vervoer over land toe, omdat er steeds meer goede wegen kwamen en omdat de tram zijn intrede deed. Ook hier, op het Noordeinde, de straat waar je nu loopt, was vroeger een trambaan.
Eerst reed hier een stoomtram door de straat. Dat moet een hele verandering zijn geweest voor de Monnickendammers. Het was hier eerst een rustige straat met karren en spelende kinderen, nu moest je uitkijken voor de tram - een luidruchtig voertuig omringd door dichte stoomwolken die de hele weg in beslag nam. Maar ook dat veranderde. De stoomtrein werd al snel vervangen door een elektrische tram.
Bovendien maakte de tramlijn Monnickendammers minder afhankelijk van het water. Ze konden nu binnen een uur en een kwartier naar de hoofdstad reizen.
Bekijk de video in het hoofdmenu om terug in de tijd te gaan. En de oude tram door Monnickendam te zien rijden. Vervolg na de video de route door een klein stukje terug te lopen en bij huisnummer 60 rechtsaf de Griet Scheeljannessteeg in.
Luister | Rokerij
Rechts van je zie je vishandel De Boer. Dit is de enige overgebleven visrokerij van de vele die er in deze straat zaten. Van alle vis die de Monnickendammers verhandelden, werd het grootste gedeelte hier verwerkt.
Luister | Rokerij
Rechts van je zie je vishandel De Boer. Dit is de enige overgebleven visrokerij van de vele die er in deze straat zaten. Van alle vis die de Monnickendammers verhandelden, werd het grootste gedeelte hier verwerkt.
Dat gebeurde onder andere door te zouten, drogen of roken. Dat zorgde ervoor dat de vis veel langer houdbaar was. Een gezouten ansjovis kan je bijvoorbeeld jaren bewaren.
Het roken van vis werd vanaf het jaar 1700 steeds populairder. Langzaam nam het aantal rokerijen in Monnickendam toe. Op het hoogtepunt waren er hier maar liefst 34. Dat maakte deze industrie erg belangrijk voor de economie van de stad. Maar in de 20e eeuw nam het aantal rokerijen in Monnickendam langzaam af. Dat kwam doordat er na de bouw van de Afsluitdijk niet meer gevist werd op het IJsselmeer.
Kijk ook eens omhoog, naar de daken van de gebouwen in deze straat. Je ziet dat sommige panden wel heel veel schoorstenen hebben. Daaraan zijn de oude visrokerijen te herkennen. Want het roken van vis gebeurde boven smeulende houtvuren in 'hang' - ruimten waar vis hangt in de rook van deze houtvuren. Hiervoor gebruikten de rokerijen meestal eikenhout. Dit resthout van de scheepswerven was in overvloed aanwezig.
Wil je met eigen ogen zien hoe het er tegenwoordig aan toegaat in een vishandel met rokerij? Bekijk dan de video. Deze vind je in het menu. Nadat je de video heeft bekeken vervolg je de route rechtdoor.
Luister | Zeepziederij en vishandel
Zie je het herenhuis rechts van je op nummer 21? Dat is De Bruinvis, het voormalige woonhuis van de eigenaren van de zeepziederij.
Luister | Zeepziederij en vishandel
Zie je het herenhuis rechts van je op nummer 21? Dat is De Bruinvis, het voormalige woonhuis van de eigenaren van de zeepziederij.
Je zult het misschien niet zeggen, maar ook het maken van zeep heeft te maken met het leven aan het water. Want om zeep te maken, had de zeepzieder vet nodig, zoals visolie of walvistraan.
Doe een paar stappen naar achteren en kijk eens naar boven. Helemaal bovenin de gevel van De Bruinvis zie je twee tonnetjes die herinneren aan dit oude ambacht van zeepzieder. In de tonnetjes staan de letters W en S dat staat voor Winterzeep en Somerzeep. Het verschil tussen deze soorten is dat Somerzeep is twee delen hennepolie en een deel raapolie bevatte en Winterzeep andersom. Zoals de namen al aangeven werd de ene variant van Sint Maarten, op 11 november, tot Vastenavond, zes weken voor Pasen, gebruikt. En de Somerzeep tijdens de andere, zomerse helft van het jaar. De zeepzieders bewaarden hun zeep in tonnetjes, waarop ze de letters W en S brandden om de twee soorten zeep uit elkaar te houden.
Wat ook opvalt in de gevel, is de afbeelding van een Bruinvis. Deze dolfijnachtige vis leefde vroeger in de Zuiderzee. Aan deze afbeelding dankt het herenhuis zijn naam. De bruinvis verwijst naar de twee families die vroeger in het pand woonden: de families Bruyn en Visscher.
Als je nu kijkt naar de linkerkant van de straat zie je een oude winkel liggen: De Bonte Os. Hier was vroeger een ambachtsman gevestigd, namelijk de slager. Hij verkocht zijn vleeswaar door het uit te stallen voor zijn winkel. Niet in een aparte stal, maar op de raamluiken die hij naar beneden klapte. Wanneer de koeslager afsloot, klapte hij de luiken voor de ramen dicht ter bescherming. En dat heeft geholpen. Want het huis heeft nu nog steeds zijn originele winkelpui van 400 jaar oud. Behalve de luiken, stamt ook het fraaie houten raamskelet uit de 17e eeuw.
Kijk eens boven de winkelpui. Hier zie je een gevelsteen met de afbeelding van een koe. Deze verwijst naar het oude ambacht van koeslager dat hier werd bedreven. De grootscheepse handel in vlees vond vaak plaats in een andere stad in de regio, namelijk in Purmerend. Deze handelsstad stond bekend om zijn vele markten, zoals zijn grote veemarkt. Wil je meer daarover weten, loop dan de I-Tour Purmerend. Deze heeft als thema markten. Vervolg de route rechtdoor.
Luister | Huizen met rondingen
Is het je opgevallen dat sommige huizen in deze straat een ronding hebben tussen de stoep en de gevel? Links van je zie je zo'n huis. Weet je waar deze rondingen goed voor waren?
Luister | Huizen met rondingen
Is het je opgevallen dat sommige huizen in deze straat een ronding hebben tussen de stoep en de gevel? Links van je zie je zo'n huis. Weet je waar deze rondingen goed voor waren?
Doe de quizvraag in het menu om daar achter te komen. Vervolg na het beantwoorden van de quiz de route door rechtdoor te lopen.
Luister | De Speeltoren
Voor de schepen was het 's nachts vaak moeilijk om Monnickendam veilig te bereiken. Het was pikkedonker op zee en de haven lag beschut achter het eiland Marken. Om de boten in het donker de weg te wijzen, was er een vuurtoren.
Luister | De Speeltoren
Voor de schepen was het 's nachts vaak moeilijk om Monnickendam veilig te bereiken. Het was pikkedonker op zee en de haven lag beschut achter het eiland Marken. Om de boten in het donker de weg te wijzen, was er een vuurtoren.
Nou ja, eigenlijk hadden de Monnickendammers de speeltoren omgedoopt tot vuurtoren. Het was toen namelijk het hoogste punt van de stad. Brandende potten met pek bovenop de toren wezen de Zuiderzeeschippers de weg. De Speeltoren had toen nog geen piek, deze is er later opgebouwd.
Behalve voor de vissers, was de Speeltoren ook belangrijk voor andere ambachtslieden in Monnickendam, namelijk voor beiaardiers. Zij bespeelden het uitgebreide carillon van de toren. En ook al is Monnickendam niet meer de bruisende havenstad die het toen was, toch bespeelt de stadsbeiaardier nog steeds elke zaterdagochtend dit indrukwekkende muziekinstrument. Hij wordt hierbij begeleid door de bewegende beelden van een godin en ruiters bovenin de toren. Een uniek spektakel, in het bijzonder omdat dit het oudste nog werkende carillon ter wereld is.
Vervolg de route rechtsaf de Kerkstraat in.
Luister | Gevelstenen
Typisch voor Monnickendam zijn de gevelstenen die je bij veel huizen tegenkomt - kunstzinnige stenen op de hoek of aan de voorkant van een huis met gebeeldhouwde afbeeldingen.
Luister | Gevelstenen
Typisch voor Monnickendam zijn de gevelstenen die je bij veel huizen tegenkomt - kunstzinnige stenen op de hoek of aan de voorkant van een huis met gebeeldhouwde afbeeldingen.
In de gevelsteen wordt meestal het beroep van de bewoner van het pand uitgebeeld. Zo ook op de Kerkstraat nummer 52. Pieter Winkes, die hier in de 18e eeuw woonde, had twee beroepen: eerst was hij zeeman en daarna keurmeester van de touwbanen. Op de gevelsteen zie je een schip afgebeeld dat verwijst naar zijn eerste ambacht als zeevaarder en de naam van de touwbaan.
De gevelstenen zijn nauw verbonden met de geschiedenis van Monnickendam. Toen de welvaart van Monnickendam afnam, werden er ook geen gevelstenen meer gemaakt. Maar toen eind vorige eeuw de stad weer opbloeide door de toenemende pleziervaart, doken er ook weer nieuwe gevelstenen op in het stadsbeeld. Er was namelijk weer een beeldhouwer in de stad komen wonen die deze traditionele kunststukjes maakte. En vandaag de dag doet hij dat nog steeds. Een voorbeeld daarvan, is de steen van het huis hiernaast, op Kerkstraat 54. Hier woont de beeldhouwer zelf. De gevelsteen op zijn woning heeft hij gemaakt in het jaar 2000. Je ziet hierop een gouden hand met letters. Dat zijn de initialen van zijn dierbaren.
Luister | Weeshuis
Hier, in het voormalige weeshuis aan je linkerhand, wordt nog steeds regelmatig een oud ambacht uitgeoefend, namelijk dat van touwslager.
Luister | Weeshuis
Hier, in het voormalige weeshuis aan je linkerhand, wordt nog steeds regelmatig een oud ambacht uitgeoefend, namelijk dat van touwslager.
Touwslagers waren onmisbaar in een havenstad als Monnickendam. Alle schepen die gebouwd en gerepareerd worden, hebben touwen nodig. Van dunne lijnen om de zeilen strak te trekken tot dikke touwen om de boten vast te leggen aan de wal. Daarom waren er tijdens de hoogtijdagen in Monnickendam veel touwslagerijen, waar touwen geproduceerd werden. Deze zaten vaak buiten het stadscentrum, want voor het maken van touw was een lange touwbaan nodig. Hier spanden en vlochten de touwslagers over een lengte van tientallen meters hun touwen. Deze maakten ze van vlas en hennep. Het vlechtpatroon en de dikte van het touw waren afhankelijk van waar het eindproduct voor bedoeld was.
Vervolg de route rechtdoor.
Luister | Bakkerij
Rechts van het witte huis, staat een bakstenen pand met trapgevel, dit was vroeger een bakkerij. Eén van de velen die Monnickendam rijk was.
Luister | Bakkerij
Rechts van het witte huis, staat een bakstenen pand met trapgevel, dit was vroeger een bakkerij. Eén van de velen die Monnickendam rijk was.
In Monnickendam waren erg veel bakkerijen. Dat had verschillende redenen. In de eerste plaats omdat er in de havenstad veel graan verhandeld werd. Zeeschepen voerden dit aan uit de Baltische staten. Boten uit Monnickendam voeren met haring, zout en geweven stoffen die kant op. Nadat ze hun goederen verkocht hadden, voeren ze volgeladen met rogge en tarwe weer terug. Dat werd vervolgens in Monnickendam verwerkt tot brood.
Luister | Goten Zuideinde
Kijk eens naar de goten aan beide kanten van deze straat. Deze zijn opvallend diep. Wil je weten waarom de goten in deze straat zo diep zijn?
Luister | Goten Zuideinde
Kijk eens naar de goten aan beide kanten van deze straat. Deze zijn opvallend diep. Wil je weten waarom de goten in deze straat zo diep zijn?
Speel dan de quiz. Nadat je de quiz heeft beantwoord vervolg dan de route rechtdoor, terug naar de VVV.
Luister | Einde Historisch Monnickendam
Van het maken van schepen en gevelstenen tot het bakken van brood en roken van vis, je hebt net ontdekt welke uiteenlopende ambachten er in Monnickendam allemaal uitgevoerd werden.
Luister | Einde Historisch Monnickendam
Van het maken van schepen en gevelstenen tot het bakken van brood en roken van vis, je hebt net ontdekt welke uiteenlopende ambachten er in Monnickendam allemaal uitgevoerd werden.
En hoe de opkomst en neergang van ambachten samenloopt met de toegang van deze stad tot het water, eerst door de sluiting van de Purmer Ee en later de bouw van de afsluitdijk.
We hopen dat je aan de hand van de Monnickendamse ambachten veel te weten bent gekomen over deze historische handelsstad. Ben je nieuwsgierig geworden en wil je meer informatie? Loop eens binnen bij de VVV. Hier kun je ook terecht voor een stadswandeling met een gids, die jw eerder in de tour een verhaal over een ambacht heeft verteld. Door een tour met een gids te volgen, kom je op een andere manier en vanuit een andere invalshoek nog meer te weten over deze prachtige stad. Zie ook de website www.oudmonnickendam.nl