Stabat mater

Huub Beckers – altviool
Karin Hoenselaar – sopraan
Anneke Janssen – cello
Renske Ligtmans – orgel
Nathalie Mees – mezzo-sopraan
Maartje Maria van Rheeden – viool
Evelyn Tjon-En-Fa – viool

Het Stabat Mater van Pergolesi raakt mensen diep. Aan de Latijnse tekst is men gewend. Maar dringt de betekenis daarvan wel tot ons door? Komt de betekenis van de tekst niet meer bij ons binnen als het in het Nederlands gezongen zou worden?

Ensemble Seraphina denkt van wel en koos daarom voor de vertaling van Willem Wilmink. Wilmink blijft met zijn vertaling dicht bij de Latijnse tekst, die vertelt over een moeder die lijdt om haar kind. De vertaling van Wilmink is het waard om gehoord te worden!

De Italiaanse componist Giovanni Battista Pergolesi (1710-1736) ) werd geboren in Pozzuoli als zoon van een schoenmaker. Als twaalfjarige werd hij door een weldoener naar Napels gestuurd om er muziek te studeren. Daar heeft hij een groot deel van zijn korte leven doorgebracht.

Als kind had Pergolesi een zwakke gezondheid. Later bleek dat hij aan tuberculose leed. Toen zijn einde naderde, zocht hij onderdak in een klooster. Daar voltooide hij zijn beroemde Stabat Mater (Latijn voor ‘De moeder stond’). In dit bijzondere werk, waarin Maria treurt om het lot van haar zoon, worden universele gevoelens zoals verdriet, lijden maar ook hoopvolle verwachting op een schitterende wijze vertolkt. Het begin is triest met het verdriet van Maria, maar het einde is vreugdevol: Paradisi Gloria, de glorie van het Paradijs.