De Beemster

We tellen in Nederland inmiddels tien UNESCO Werelderfgoederen. Sinds 1996 staat de Stelling van Amsterdam op deze prestige lijst en in 2021 werd daar de Nieuwe Hollandse Waterlinie aan toegevoegd. Samen vormen deze twee linies nu het werelderfgoed Hollandse Waterlinies. Droogmakerij de Beemster werd in 1999 aan deze lijst toegevoegd. Waarom juist De Beemster, zal je denken. Nederland telt immers veel meer polders. En dat is ook zo, maar De Beemster was het eerste grootschalige landschapsproject in de wereld waarin het principe van de Gulden Snede van Da Vinci volledig werd toegepast. Een verkavelingspatroon bestaande uit vierkanten en daarmee volgens klassieke opvattingen een volledig harmonieus geheel. 

Amsterdamse kooplieden zorgden voor de financiering en Jan Adriaanszoon werd aangetrokken om toezicht te houden op de bouw van 43 molens die het Bamestrameer moesten gaan droogleggen. De drooglegging werd in 1612 afgerond. Het gewonnen land lag 3,5 meter onder zeeniveau en bleek te bestaan uit vruchtbare klei dat werd verkaveld in een raster van vierkanten. Wie vandaag de dag Unesco Werelderfgoed Droogmakerij De Beemster in Noord-Holland bezoekt zal het geometrische patroon overal in het landschap tegenkomen. Helaas hebben de watermolens, die hier destijds de boel droog maalden, de tand des tijds niet doorstaan. Maar wie graag wil zien hoe dat droogleggen in zjin werk ging, moet vooral een bezoek brengen aan de Museummolen in buurpolder de Schermer. De enige molen die je nog in het Beemsterlandschap kunt zien is De Nachtegaal in Middenbeemster. Een achtkantige bovenkruier uit 1704 die nog steeds dienst doet als korenmolen.